I have a mixed feeling about early marriage.
Kadang rasa perlu, kadang rasa tidak.
Wow.
Takdelah.
Akhirnya sampailah jugak tajuk yang akan senantiasa
menjadi bualan orang muda. Macam Solah kata, waktu umur 19 hingga 25 ni memang
pemikiran kita cenderung ke arah situ. So, kalau aku tulis pasal kahwin,
ini bukti yang aku ni normal lah, kan? Kan? Eh, bukannya maksud aku bila
seseorang tu tak fikir pasal kahwin, dia tak normal. Tak, tak, tak. Mungkin aku
ni je yang extra normal? Mungkin. Heh.
Begini.
Pemikiran kita tertakluk kepada persekitaran.
Persekitaran pulak sentiasa berubah mengikut perubahan umur kita. Dan bila aku
cakap pasal persekitaran, persekitaran tu luas. Pergaulan orang sekeliling tu
persekitaran. Rancangan drama TV tu persekitaran. Kawan-kawan tu persekitaran.
Pola perubahan tajuk bualan harian pun persekitaran. Kecenderungan ke arah
pemilihan isi kandungan lagu tu persekitaran. Perubahan peringkat masyarakat pun
jugak persekitaran. Macam yang aku cakap tadi, persekitaran sentiasa berubah
mengikut perubahan umur kita. Kalau kecik-kecik dulu, persekitaran kita lebih cenderung
kepada Power Rangers. Aku nak Ranger Merah, kau amek Biru, biar adik aku
amek Ranger Hijau. Eh, kau Mat? Dah tak ada kaler lainlah. Kau ameklah Ranjer
Merah Jambu.
Begitu.
Bila dah naik sekolah menengah, persekitaran lebih kepada
pemberontakan. Aku nak ponteng kelas. Aku tak nak pakai tali pinggang. Aku nak
bermasam muka dengan cikgu Kiah. Aku nak join tiga baris (baca: tiga line).
Aku nak cerita pasal Kurt Cobain. Aku nak cerita pasal Megat A.C.A.B..
Begitu.
Bila dah masuk universiti, persekitaran cenderung kepada
sesuatu yang lebih mencabar. Aku nak kahwin. Dia nak kahwin. Bila kau target
kau akan kahwin? Senior Mazlan nak kahwin. Salmah dah kahwin. Mak aku ijinkan
aku kahwin. Aku tak mampu nak kahwin. Tahun ni ada tiga pasangan nak kahwin.
Junior Faizal akan berkahwin. Eh, jom kahwin!
Akhirnya begitu.
Sekali lagi, pemikiran kita tertakluk kepada
persekitaran. Kalau persekitaran aku asyik cerita pasal kahwin, secara tak
lansung aku pun cenderung sekali untuk turut bercerita sama. Misy keda?